De Paardenbloem (Taraxacum officinale) groeit op voedselrijk grasland en bloeit van maart tot november. Daarmee is het een van de eerste bloemen in het voorjaar, na de bloembollen. Door haar frisse gele kleur in het gras geeft ze veel mensen een vrolijk voorjaarsgevoel. Paardenbloemen zijn een enorme nectarbron voor hommels. honingbijen en andere nuttige insecten als zweefvliegen.
Er zijn veel ondersoorten van de paardenbloem. In het noorden van Europa, inclusief Vlaanderen en Nederland, doen de meeste paardenbloemen niet aan sexuele voortplanting, maar aan apomixis. Apomixis betekent dat er zaad gevormd wordt zonder bevruchting. De planten die uit dit zaad groeien, zijn 100 % gelijk aan de moederplant. Heel af en toe is er wel bevruchting. In het zuiden van Europa treedt er vaker echte bevruchting op. In onze streken is dat alleen de regel bij de Zuidlimburgse paardenbloemen, bij alle anderen is bevruchting de uitzondering.
Zet eens paardenbloem op je menu
Paardenbloemen kunnen we op verschillende manieren gebruiken in de keuken, bijvoorbeeld het blad voor in de salade. We noemen dit molsla omdat het groeide op een molshoop. Hierdoor kwam er geen licht bij, bleef het blad bleker en smaakte het minder bitter. Net zoals bij witloof of andijvie. Je kan zelf voor mol zorgen door een omgekeerde bloempot over de plant te zetten. Doe dat bij een plant die nog geen bloemstengel maakte. Zo maakt de plant enkel bleke blaadjes.
Bloemknoppen maak je in als kappertjes. Pluk een kop kleine, dichte knoppen. Meng ze met 1 eetlepel zeezout en laat ze een halve dag staan. Spoel ze af en droog ze. Leg ze in een schone glazen pot, met 10 peperkorrel, 2 laurierblaadjes en 1 theelepel dillezaad. Giet witte wijnazijn in de pot tot alles onderstaat. Laat enkele maanden in het donker staan.
De bloemblaadjes kun je ook verwerken tot een gelei. De wortels van de paardenbloem kun je wokken of gebruiken voor thee.
Meer info is te vinden op www.velt.nu
